Voor de evolutionisten is dit het alleroudste, en
voor creationisten is dit het meest algemene deel van de besturing
van wezenlijke zaken, zowel voor dieren als dus ook voor de
mens.
De basis voor ons biologische mens-zijn begint
absoluut niet pas op het niveau van het brein, en zelfs niet het
ruggenmerg. Het wonder van het (over)leven speelt zich al op het
niveau van de cellen af, op het niveau van organen, van het lichaam
zelf én van de onderkant van het brein. We ontdekken elke dag
meer over de ongelooflijke en wonderlijke, ingenieuze manieren
waarop ons fysieke leven 'in elkaar zit'. Het delen van cellen is
de meest elementaire situatie waarin 'denken' en 'geheugen'
samenwerken, naar we nu weten met behulp van bepaalde eiwitten. En
het bestaan van stamcellen, en hoe deze geheel afhankelijk van hun
individuele context 'ander gedrag' vertonen; andere organen gaan
vormen, het zijn allemaal indicatoren dat intelligent gedrag niet
alleen maar in of vanuit de hersenen gebeurt, maar in elke cel, en
in elk orgaan, en in elk lichaamsdeel.
Allerlei zaken worden zonder onze aandacht toch
prima ‘vanuit geheugen’ geregeld, zoals bijvoorbeeld
dat wanneer we gaan rennen onze hartslag en ademhaling zich
aanpassen. Maar ook de interne huishouding op het gebied van
hormonen gaat 'vanzelf', net als de hele spijsvertering. Het geheel
van wat op niveau 1 gebeurt, heet ook wel (fysiologische)
homeostase.
Homeostase: Het 'grote totaalplaatje' (de
beperkte, volledige context) waarin alle elementen daarvan in
heterogeen, evenwicht en samenhang zijn.
(moedwillige, gecreëerde) Homeostase: de
homeostase zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [homejo'stazə]
Verbuigingen: homeostase|n neiging van een systeem of organisatie om een
intern evenwicht te bereiken en dat evenwicht te
handhaven ...
*
Wikipedia hanteert een prima en korte
omschrijving: "Homeostase
is het vermogen van meercellige organismen om het interne milieu
constant te houden, ondanks veranderingen in de omgeving waarin het
organisme zich bevindt. Door homeostase kan een organisme de
functie van elk individueel orgaan aanpassen, waardoor aan de
integrale behoefte van het lichaam wordt voldaan. Dit gebeurt door
communicatie tussen de weefsels en organen via het zenuwstelsel of
door chemische stimulatie. De chemische stimulatie gebeurt via
zogeheten transmitters. Transmitters die via het bloed worden
vervoerd heten hormonen en transmitters die verschillende delen van
het zenuwstelsel met boodschappen verzorgen, worden
neurotransmitters genoemd.[bron?] Op deze manier worden onder ander
de zuurgraad, het zuurstofgehalte, de suikerspiegel en de
osmotische waarde (hoeveelheid opgeloste stoffen)
gereguleerd."
SLEUTELWOORDEN (bij volledig model -
Hartmensen)
Het leven in een fysiek lichaam. Verbinding met
de aarde: aarding, gronden. Liefde voor het leven en levensvreugde.
Lijfsbehoud. Wilskracht. Uithoudingsvermogen.
Vitaliteit.
BALANS op dit niveau en tussen alle
niveaus:
Gevoel van veiligheid. Vertrouwen. Wilskracht.
Stabiliteit. Het recht om te bestaan. Aarding. Gezondheid.
Levenskracht.
DISBALANS
Trauma. Angst. Stress. Vermoeidheid.
Ontevredenheid.
__________________________________________
1. Omslag
